Eerste hulp voor honden – Hoe u zich het beste kunt voorbereiden

Samenleven met je geliefde harige vriend is erg leuk. Natuurlijk zijn er ook serieuze kanten aan deze gemeenschap. Twee belangrijke onderwerpen zijn onderwijs en noodsituaties. Vandaag behandelen we het thema “Eerste hulp bij honden”.

Heeft u snel hulp nodig? Ga dan hier naar jouw onderwerp:

Insectenbeet (bij, wesp, enz.)
Diarree
Eikenprocessierups
epilepsie
Braaksel
Verstikking
Koorts
Vlooienplaag
Giardia
hartstilstand
snijwond
Vreemde voorwerpen inslikken
vergiftiging
Tekenbeet
Eerste hulp cursussen

Algemeen

Ongeacht de aanleiding voor een noodsituatie, bevinden beide partijen zich in een uitzonderlijke situatie. Door voorbereiding en routine kun je je onzekerheid en nervositeit onder controle krijgen. Bovenal moet u uw hond veiligheid en vertrouwen geven. De noodzakelijke handelingen moeten zo kalm en rustig mogelijk worden uitgevoerd.

Het kan zijn dat uw hond pijn heeft, bang is en niet met het plotselinge fysieke ongemak kan omgaan. Afhankelijk van het karakter en de leeftijd reageert de viervoeter anders. Sommigen piepen, janken of schreeuwen. Soms willen ze ontsnappen of zich verstoppen. Vaak snauwen ze naar je, ook al wil je ze alleen maar helpen.

Blijf kalm en word niet ongeduldig. Probeer de eerste behandeling voorzichtig en consequent uit te voeren. Word niet boos als uw huisdier niet meewerkt. Uw hond begrijpt niet wat er gebeurt en reageert instinctief. Zijn gedrag is niet tegen jou gericht.

Honden apotheek

Om voorbereid te zijn op eerste hulp bij uw hond, dient u over een goed gevulde EHBO-doos voor honden te beschikken. Als je alles wat je nodig hebt bij de hand hebt, zal je nervositeit afnemen. Controleer regelmatig de inventaris en de actuele status.

Basisprincipes

Uiteraard dient u alle belangrijke telefoonnummers bij de hand te hebben. Vervelende zoekopdrachten kosten kostbare tijd en maken je nerveus.

• Vaccinatiebewijs/Internationaal dierenpaspoort
• Telefoonnummer van de dierenarts
• Vervanging van de praktijk bij vakantie of ziekte
• Telefoonnummer van de dichtstbijzijnde dierenkliniek
• Telefoonnummer van dierenopvang

De basisuitrusting omvat:

• Pincet*
• Tekenpincet*
• Koortsthermometer*
• Wegwerpspuit (zonder naald)*
• Hondenriem*
• Hondenmuilkorf*
• Verbandschaar*
• Zaklamp*
• Klauwschaar*
• Wegwerphandschoenen*

Medicijnen

Als uw hond al bestaande medische aandoeningen heeft, moeten deze medicijnen ook in de noodkit zitten. Homeopathische middelen kunnen de apparatuur verrijken. Anders zijn alleen voorbereidingen voor de eerste behandeling nodig.

• Houtskooltabletten*
• colloïdaal zilver* (desinfectie & spoelen van wonden/ogen/neus)
• Huidherstellende lotion*
• Oorreiniger*

Hier* vindt u een basisassortiment van geschikte Yuki cares-producten, die u naar wens kunt uitbreiden.

Verbanden

• Verbandwatten of opvulwatten*
• Gaasverbanden* / zelfklevende verbanden*
• Gaaskompressen*
• Gaasje*
• hechtpleister*
• waterdichte plakband*

Eerstehulpcursussen voor honden

Veel hondenliefhebbers hebben weinig ervaring met noodsituaties waarbij dieren betrokken zijn. Dit is vooral van belang als het om uw eigen hond gaat. Om hondenbezitters zekerheid te bieden, worden er tal van cursussen aangeboden. De DRK en de ASB bieden ook cursussen aan voor hondenbezitters.

De combinatie van theorie en praktijk onder gelijkgestemde mensen is bijzonder bevorderlijk voor het leersucces. U kunt ideeën uitwisselen met de andere cursusdeelnemers. De medewerkers van DRK/ASB beantwoorden uw vragen deskundig.

Het doel van de cursussen bij de DRK en de ASB is om hondenbezitters in staat te stellen om zelf eerste hulp te verlenen aan hun hond. Bovendien kunt u bij kleine noodgevallen de behandeling zelf uitvoeren en bespaart u uw harige vriend verder ongemak met autorijden of een bezoek aan de dokter.

Er zijn ook veel dierenartspraktijken of dierengezondheidswerkers die EHBO-cursussen aanbieden. Vraag er gewoon naar bij u in de buurt.

Wanneer is het belangrijk om eerste hulp te verlenen aan een hond?

Hieronder vindt u een aantal noodsituaties in alfabetische volgorde. Zo kunt u gemakkelijker de symptomen en mogelijke hulp voor uw hond vinden.

Bijensteek/wespensteek

Een insectenbeet (van een bij, wesp, hoornaar, hommel) tast de poot of de mond, neus en keel aan. Ook andere lichaamsdelen kunnen door meerdere steken in de buurt van nesten (bijenkorven, holen) gewond raken.

Poot gebied

Uw hond zal eerst janken en vervolgens proberen de pijn te verlichten door aan zijn poot te likken. Als uw hond blijft lopen, zal de aangetaste poot mank lopen. Er ontstaat zwelling rond de injectieplaats. Aan zijn gedrag kun je zien welke poot het beïnvloedt.

Probeer uw hond te kalmeren en onderzoek de aangetaste poot. Bij een bijensteek is de angel nog steeds in het vlees aanwezig (kussentje, teen). Verwijder het voorzichtig met een pincet. Andere insecten (wespen, hoornaars, hommels) laten geen steek achter. Maar op de bal van de voet kun je de prikplek zien.

Geef uw hond verlichting. Enerzijds moet de pijn verminderd worden en anderzijds moet de zwelling gestopt of verminderd worden. Voor verkoeling kunt u het beste koud water of ijsblokjes gebruiken. Mocht er thuis iets misgaan, dan kunt u de poot van uw huisdier onder de tuindouche of de douche in de badkamer houden. Het koude stromende water brengt snel verlichting. De ijsblokjes moeten in een dunne handdoek om de poot gewikkeld worden. Een halve ui (laat de hond deze niet opeten) of een paar druppels azijnwater zijn geschikte huismiddeltjes tegen insectenbeten bij honden. Onze insectenstick verlicht bovendien snel pijn en jeuk en ontsmet de beet.

Koelen is wat ingewikkelder als je onderweg bent. Afhankelijk van het gebied kan er stromend water zijn. Als u gaat picknicken, neemt u zeker koude drankjes mee. Gebruik deze vloeistof om te koelen. Een koelbox is voorzien van koelmatten. Ze zijn ideaal om af te koelen in combinatie met een theedoek, T-shirt of handdoek. Na deze snelle ingreep is het probleem van insectenbeten in dit lichaamsgebied snel opgelost.

Mond, neus, keel

De hond is op dit gebied bijzonder gevoelig. Hierdoor zal uw huisdier heftiger reageren. Vooral de zwelling kan gevaarlijke proporties aannemen. Als de zwelling ernstig is, kan de ademhaling beperkt zijn.

Probeer eerst de doornen te verwijderen. Het volgende belangrijke punt is koeling. Als de steek uitwendig is (lippen, neusbrug, neus), koel het gebied dan met koelpads, ijsblokjes of iets dergelijks. Bij sommige honden is het mogelijk om de snuit onder stromend water te houden. Leg direct een doek gedrenkt in colloïdaal zilverwater* op de beet om zwelling te voorkomen.

Als het insect zich van binnen heeft gebeten, moet er vanaf twee kanten gekoeld worden. De binnenkant kan ook gekoeld worden met ijsblokjes of ijs. Strikt genomen moet de hond op de blokjes of het ijs kauwen en is de kans groot dat hij het doorslikt. Het allerbelangrijkste is om de zwelling te stoppen en te verminderen. De externe koeling van het keelgebied kan worden uitgebreid naar de nek (luchtpijp).

Als de zwelling uw ademhaling niet belemmert of als de ademhaling weer normaal is, mag u uw dagelijkse bezigheden niet voortzetten. In dit gevoelige gebied is een bezoek aan de dierenarts aan te raden. Als uw ademhaling nog steeds beperkt is, moet u zeker een arts raadplegen. Blijf koelen en houd de ademhaling in de gaten tijdens het transport.

Insectenbeten over het hele lichaam

Bij een dergelijke mate van steken is de zwelling levensbedreigend. In het ergste geval kan er een anafylactische shock optreden.

• Ernstig gezwollen gebieden
• Braaksel
• Diarree
• Problemen met de bloedsomloop
• ademhalingsmoeilijkheden
• staat van shock

In dit geval is onmiddellijk vervoer naar de dierenartspraktijk of dierenkliniek noodzakelijk. Bel de receptie van de praktijk of het ziekenhuis en beschrijf uw symptomen. Zorg er onmiddellijk voor dat een tweede persoon de patiënt helpt dragen en de vitale functies tijdens de reis in de gaten houdt.

Diarree

Als hondenbezitter bent u waarschijnlijk bekend met diarree of “diarree”. Soms is het psychologisch of heeft uw viervoeter iets verkeerds of ongewoons gegeten. Meestal is dit probleem de volgende dag opgelost. Als de diarree langer aanhoudt, moet u uw hond tijdens het wandelen in de gaten houden. Vooral als uw hond nog een puppy is, moet u hier extra op letten.

Het uiterlijk van de ontlasting kan variëren:

• Normale kleur zoals gewoonlijk, alleen dunner
• donkerbruin, zwart, roodachtig
• slijmerig, met bloed besprenkeld
• dun als water

Extra symptomen:

• Winderigheid
• buikkrampen
• Scheten laten tijdens het poepen
• frequente ontlasting
• geen eetlust
• Gewichtsverlies
• Geen gewichtstoename (puppy's)

U kent uw hond en weet zeker dat het normale diarree is. Hier kun je hem snel helpen met Moro's wortelsoep . Andere huismiddeltjes zijn houtskooltabletten. Rauwe zuurkool (goed afgespoeld) kan ook gebruikt worden tegen diarree. Een dag zonder dieet, gevolgd door wortelsoep en gekookte kip, is goed voor de darmen van uw huisdier. Gedurende deze tijd moet hij altijd voldoende water drinken. U kunt altijd een voedingsdeskundige om hulp vragen.

Als er geen sprake is van normale diarree (een ongewoon uiterlijk) en er treden andere symptomen op, dan moet u zeker een dierenarts raadplegen. Zorg ervoor dat u een ontlastingsmonster meeneemt voor onderzoek.

Eikenprocessierups

De eikenprocessierups is een vlinderrups. Deze mottenrupsen zien er prachtig uit. Maar hun brandharen kunnen gevaarlijk zijn voor mens en dier. Je herkent ze aan een bijzonder kenmerk. Ze reizen altijd ‘in de rij’. Ze kruisen paden en wegen, klimmen de ene na de andere boom in, als een ketting. De brandharen breken gemakkelijk af bij contact. Het vrijkomende eiwit (het stekende gif) veroorzaakt allergische reacties. Deze rupsen kunnen ook hun brandharen uitschieten. Deze haren blijven met kleine weerhaakjes in de huid en vacht vastzitten. Honden en katten krijgen ook haar binnen via hun vachtverzorging.

Bij contact met de huid kunnen de volgende symptomen optreden:

• jeuk
• Roodheid
• netelroos
• Puisten
• knobbeltjes

Bij inademing worden de slijmvliezen van de mond en de neus aangetast en raken de luchtwegen geïrriteerd.

Daarnaast kunnen de volgende symptomen optreden:

• Problemen met de bloedsomloop
• Koorts
• vermoeidheid
• Oogirritatie
• Zwelling van oogleden en lippen

Als uw hond in contact is gekomen met eikenprocessierupsen, moet u de neus, mond en ogen van uw hond spoelen met water. Wanneer u onderweg bent, stuur uw hond dan naar het dichtstbijzijnde water om te zwemmen. Thuis moet u uw viervoeter grondig en grondig reinigen met een hondenzeep, bijvoorbeeld onze Stinkerchen* met deactiverende actieve kool. Zorg voor uw eigen bescherming. Tijdens de procedure dient u handschoenen en een gezichtsmasker te dragen.

Als uw hond hierna geen symptomen vertoont, is er na de wasbeurt niets aan de hand. Als dat zo is, breng hem dan naar de dierenarts.

Als uw hond zo'n rups heeft opgegeten, breng hem dan onmiddellijk naar de dierenkliniek. Tijdens het rijden moet u op uw ademhaling letten. In het ergste geval kan er een allergische shock optreden.

epilepsie

Epilepsie bij honden kan twee oorzaken hebben. Deze afwijking is aangeboren of wordt veroorzaakt door een andere ziekte. De meeste aanvallen zijn niet levensbedreigend. Het ziet er alleen maar vreselijk uit, voor jou. Uw hond ligt op de grond en zijn hele lichaam spant zich aan. De benen bewegen in verschillende richtingen. De hond reageert niet. Soms kan hij geluiden maken (huilen, schreeuwen). Maar hij heeft zeker geen pijn. Meestal duurt zo'n aanval enkele seconden tot minuten.

In dit stadium kunt u niet veel doen voor uw harige vriend. Voorkom dat hij zichzelf verwondt door ongecontroleerde krampen. Gebruik zijn achterpoten om hem weg te trekken van gevaarlijk meubilair en wikkel hem in een deken. U mag in geen geval voorwerpen in de mond (tussen de tanden) steken en ook niet uw hand in de mond steken. In deze bewusteloze toestand kan hij ongecontroleerd bijten en gaat de verkrampte kaak niet meer zo snel open.

Als de aanval langer dan 10 minuten duurt of als deze met kortere tussenpozen (1 tot 2 uur) optreedt, moet u hem, gewikkeld in een deken, naar de dierenarts brengen. Nadat de aanvallen voorbij zijn, keert de normaliteit meestal terug. Deze ziekte vereist echter wel veterinaire zorg. Maak een afspraak en beschrijf al uw symptomen aan de arts. Het zou handig zijn als u tijdens de aanval een korte video zou kunnen maken.

Braaksel

Honden braken vaker. Normaal gesproken hoeft u zich daar geen zorgen over te maken. Als het braaksel groenig en slijmerig is en er grassprietjes in zitten, dan is er een reden. Te veel botten kunnen ook de oorzaak zijn. Maar daar zie je de botfragmenten omhuld door slijm. Een andere mogelijkheid is dat u te snel droogvoer eet. Hierbij kan ook de geïrriteerde maag in opstand komen. Dit type braken is eenmalig en u hoeft er niets aan te doen. Als dit type braken vaak voorkomt, kunt u hulp zoeken bij een voedingsdeskundige die hierin gespecialiseerd is.

Het is anders als er bloed in het braaksel zit. Er zijn hier veel mogelijke triggers. Van vergiftiging tot verwondingen aan de keel of slokdarm. Bel uw dierenarts en breng uw hond langs voor een onderzoek. Neem een ​​braakmonster mee. Dit kan nuttig zijn voor de diagnose.

Verstikking

De nachtmerrie van elke hondenbezitter. Je schatje kan niet meer ademen. Hij dreigt te stikken. De luchtwegen zijn geblokkeerd. Triggers kunnen vreemde voorwerpen zijn die de luchtwegen blokkeren. In sommige gevallen is de hond al bewusteloos. Uw hond is “gestikt”. Het voorwerp (voedsel, vreemd voorwerp) is via de luchtpijp in plaats van via de slokdarm in de maag terechtgekomen en blokkeert de zuurstoftoevoer.

Om het leven van uw hond te redden, kunt en moet u de Heimlichgreep toepassen. De mechanische druk op de borstkas (longen) heeft als doel het vreemde voorwerp uit dit gebied (longen, luchtpijp) te verdrijven. Deze behandeling kan inwendig letsel veroorzaken. Als de behandeling succesvol is (de hond ademt weer), raadpleeg dan onmiddellijk een dierenarts. Deze techniek komt oorspronkelijk uit de humane geneeskunde en mag bij honden alleen in noodgevallen worden toegepast. Probeer dit in geen geval bij een gezond dier.

Koorts

Als uw hond koorts heeft, heeft hij last van een droge neus en warme oren. Hij hijgt ook veel en eet niet. Het hele lichaam van de hond voelt warm aan.

Gebruik een (anale) thermometer om de werkelijke lichaamstemperatuur te bepalen. De temperatuur ligt tussen de 37,5 en 39 graden Celsius. Bij puppy's bedraagt ​​de normale temperatuur 39,5 graden. Bij 41 graden en hoger dan 42 graden is de temperatuur levensbedreigend.

Als uw hond koorts heeft, moet hij veel drinken. Indien nodig werd hem de vloeistof toegediend. Probeer de koorts te verlagen. Gebruik koude kompressen. Dompel handdoeken en washandjes in koud water en wring ze uit. Plaats het op zijn buik, lies en poot. Herhaal deze procedure steeds opnieuw.

Als u de koorts niet kunt verlagen of als deze zelfs tot een levensbedreigende hoogte stijgt, moet u uw hond onmiddellijk naar een dierenkliniek brengen voor behandeling.

Vlooienplaag

De meeste tekenbanden en spot-on producten zijn ook effectief tegen vlooien. Ondanks alle voorzorgsmaatregelen kan het voorkomen dat uw huisdier toch last krijgt van vlooien. Vlooien veroorzaken hevige jeuk. Meer krabben leidt tot pijnlijke plekken, ontstekingen en haaruitval. Met een vlooienkam kunt u de aanwezigheid van vlooien opsporen. Bij het kammen van de vacht blijven de vlooienpoep in de kam achter. Schud de inhoud van de kam op een vochtig wit vel papier. De ontlasting loopt en laat roodachtige sporen achter.

Nu moet u onmiddellijk handelen. Allereerst wordt uw hond behandeld met een speciaal vlooienmiddel. Natuurlijke remedies zijn onder meer diatomeeënaarde en kokosolie. Deze laatste hebben we in dit artikel al besproken. Deze behandeling kan meerdere maanden duren (2 tot 4). Gedurende deze periode wordt de voortplantingscyclus onderbroken. Tegelijkertijd moeten alle rustplaatsen van de hond behandeld worden. Regelmatig stofzuigen en nat dweilen ondersteunen dit effect nog meer.

Giardia

Giardia zijn micro-organismen die als parasieten in de dunne darm van de gastheer leven. Puppy's en oudere honden met een verzwakt immuunsysteem zijn bijzonder vatbaar.

De symptomen zijn als volgt:

• frequente diarree
• Uiterlijk tussen slijmerig en geelgroen
• Stinkend, bedekt met schuim, gedeeltelijk bloederig

Als u dit vermoedt, moet u een ontlastingsmonster laten onderzoeken. De verdere behandeling wordt bepaald door diergeneesmiddelen. Voor u betekent dit het optimaliseren van de hygiëne van uw hond ( hondenzeep desinfectiemiddel ) en de omgeving. Je moet voorkomen dat andere huisgenoten (mensen en dieren) besmet raken. Moro's wortelsoep helpt tegen diarree als symptoom. Tijdens en na de behandeling is een darmreconstructie noodzakelijk om herinfectie met parasieten en andere ziekteverwekkende bacteriën en allergieën te voorkomen. Een voedingsdeskundige voor honden kan u hierbij ook helpen.

hartstilstand

Een hartstilstand wordt meestal voorafgegaan door circulatieproblemen of een shocktoestand. Een ongeval, ernstig bloedverlies, een elektrische schok of een hitteberoerte zijn mogelijk. De slijmvliezen zijn bleek en uw hond reageert niet. Hij vertoont geen enkele reactie, noch op aanraking, noch op directe spraak.

Als uw hond bewusteloos is, moet hij in de stabiele zijligging worden gelegd. Kies de rechterkant van de hond. De mond moet open zijn en de tong moet naar buiten hangen. Je moet het hoofd strekken en de ledematen (voor- en achterpoten) uit elkaar trekken. Controleer de vitale functies (ademhaling, pols). Het is verstandig om uw harige vriend op een deken te leggen (om te dragen en te vervoeren). Doe hem ook een riem om voor de veiligheid.

Je kunt je ademhaling herkennen aan het rijzen en dalen van je borstkas. Tussen de 30 en 50 ademhalingen per minuut zijn normaal. U kunt uw pols meten aan de binnenkant van uw dijbeen. In het midden van dit gebied is dit duidelijk voelbaar. De normale hartslag ligt tussen de 80 en 120 slagen per minuut. Als u geen ademhaling hoort, heeft uw viervoeter een hartstilstand gehad.

In deze situatie is onmiddellijke reanimatie noodzakelijk. Reanimatie moet één keer worden uitgevoerd. Deze actie wordt uitgevoerd in een verhouding van 2:20 met een ritme van 80 tot 120 per minuut. Aan de andere kant wordt mond-op-neusbeademing noodzakelijk. Sluit de bek van uw viervoeter met uw handen. Er mag geen lucht kunnen ontsnappen. Blaas nu lucht rechtstreeks in de neus van de hond. U dient een frequentie van 20 tot 30 herhalingen per minuut aan te houden. Stop af en toe met uw activiteit en controleer of uw borstkas weer op en neer gaat.

Als uw hond weer ademt, moet hij onmiddellijk naar de praktijk of kliniek worden gebracht voor onderzoek. Er dienen minimaal twee personen aanwezig te zijn tijdens het transport. De bestuurder van de auto en de persoon die tijdens de reis op de hond let en zijn/haar vitale functies controleert.

snijwond

Bezuinigingen kunnen snel plaatsvinden. Scherpe stenen, gebroken glas of aluminium blikjes kunnen min of meer diepe snijwonden veroorzaken. Meestal is het pootgebied aangetast. U merkt een dergelijke verwonding vaak meteen aan het gejank (piepen) en vervolgens aan het hinken, maar soms ook pas veel later. Als uw hond met vriendjes speelt, meegaat op een paardrijtocht of andere sportieve activiteiten onderneemt, merkt hij de verwonding misschien niet eens op. Pas als de euforie voorbij is, begint zijn poot pijn te doen en begint hij eraan te likken en te manken.

Bekijk zijn poot eens aandachtig. Was ze vervolgens met colloïdaal zilver* of een zoutoplossing. Verwijder kleine vreemde voorwerpen (steentjes, glassplinters) voorzichtig met een pincet. Als de poot van uw huisdier erg behaard is, knip de vacht dan voorzichtig kort, zodat er geen haartjes in de wond terechtkomen die het genezingsproces verstoren. Ontsmet vervolgens de wond, dit kunt u eventueel ook doen met ons zilverhulpmiddel. Nu kunt u het gebied verbinden. Zorg eerst voor voldoende opvulling (ook tussen de tenen) en breng vervolgens een zelfklevend verband aan rond de poot. Als het om een ​​kleine wond gaat en de vaccinatiestatus (tetanus) compleet is, hoeft u niet per se naar de dierenarts. Voor de veiligheid kunt u hem een ​​hondenschoen aandoen. Dit beschermt het verband tegen vocht en vuil.

Het is anders als het een diepe snee is die hevig bloedt. Probeer het bloeden te stoppen met een drukverband. Laat de verdere behandeling over aan een ervaren dierenarts. Mogelijk is een plaatselijke verdoving of een kleine hechting nodig.

Slikken

Wanneer uw hond voorwerpen inslikt, komen deze doorgaans via de slokdarm in de maag en vervolgens in het darmkanaal terecht. De ergste vorm van “slikken” is te vinden onder de noemer “verstikken”. Puppy's, jonge honden en speelse volwassen harige vrienden zijn verantwoordelijk voor het slikprobleem.

Vreemde voorwerpen inslikken

Tijdens het spelen kan uw hond speelgoed van kleine kinderen, kleine huishoudelijke artikelen of zelfs sieraden inslikken. Ze kauwen op de voorwerpen, bijten er kleinere stukken af ​​en slikken deze door. Ook kleinere botjes of stukjes hout kunnen zonder te kauwen in het maag-darmkanaal terechtkomen. Maar ik heb ook eens een hele tennisbal in de maag van een labrador gevonden. Soms probeert uw hond het vreemde voorwerp uit te braken. Soms werkt het. Maar meestal werkt dat niet.

Als er geen andere problemen optreden (bijvoorbeeld ademhalingsmoeilijkheden), moet u uw viervoeter helpen het voorwerp op de normale manier kwijt te raken. Zuurkool is hiervoor bijzonder geschikt. De lange draden omsluiten het voorwerp in de darm en voorkomen zo dat de darmwand beschadigd raakt. Voordat u uw hond zuurkool kunt geven, moet u hem goed water geven. Honden houden niet van zuur. Als uw hond de groenten niet wil eten, kunt u ze verfijnen. Hiervoor zijn kwark, yoghurt, room en dergelijke geschikt. Dan moet je wachten. Binnen 24 tot 48 uur zou het onverteerde kruid op natuurlijke wijze de darmen moeten verlaten, samen met het voorwerp. Controleer altijd de ontlasting als u met de hond wandelt. Controleer het onderdeel, zodra het weer leverbaar is, om te zien of het compleet is. Oké, de procedure is een beetje vies, maar wel effectief. Als er geen verdere klachten optreden (bloed in de ontlasting, braken met bloed), is de zaak opgelost. Indien het voorwerp niet op deze manier het lichaam van de hond verlaat of indien er een vermoeden bestaat van letsel aan het darmkanaal, is een veterinair onderzoek noodzakelijk.

vergiftiging

Speelse en gulzige honden kunnen zichzelf gemakkelijk vergiftigen door het eten van verkeerde voedingsmiddelen (bijvoorbeeld het legen van de vuilnisbak – knoflook, uien, druiven). Gevaarlijke stoffen zijn onder andere schoonmaakmiddelen, detergenten, nicotine, alcohol, giftig hondenlokmiddel, slakkenkorrels, giftige planten en eventueel een slangenbeet (minder vaak voorkomend).

Mogelijke symptomen zijn:

• Circulatieproblemen (bleke slijmvliezen, snelle hartslag)
• Symptomen van verlamming
• Krampen
• Spiertrillingen
• Braken (soms schuimend)
• Diarree

Als u vergiftigingsverschijnselen opmerkt of als uw hond zelfs met de verpakking speelt, is het belangrijk om snel te handelen. Als uw harige vriend de giftige stof net heeft gegeten, geef hem dan actieve kool ter ondersteuning. Maar gebruik in zulke situaties nooit een loop of looplus. Als hij overgeeft, kan hij stikken. Ook mag u geen braken opwekken. Het klinische beeld kan verslechteren. Als uw hond bewusteloos is, leg hem dan in de stabiele zijligging. Informeer uw dierenarts of dierenkliniek over de noodsituatie en breng uw hond er onmiddellijk naartoe. Neem een ​​monster van het gif mee. Een monster van braaksel, ontlasting of urine is ook nuttig.

Vergiftiging door giftige planten

In het artikel “Giftige planten voor honden” vindt u voldoende informatie over dit onderwerp over giftige planten (tuin, huis, natuur), symptomen en tegenmaatregelen.

Chocoladevergiftiging

Chocoladevergiftiging kan levensbedreigend zijn voor honden. De werkzame stof theobromine in chocolade veroorzaakt hypernervositeit en een snelle hartslag. Deze extreme activiteit van het zenuwstelsel kan in het ergste geval tot de dood leiden. Zelfs kleine hoeveelheden chocolade kunnen dit effect veroorzaken. Er bestaat geen tegengif voor theobromine.

In deze acute noodsituatie moet u uw hond zo snel mogelijk naar de kliniek of praktijk brengen. Een andere optie is een dierenasiel of de veterinaire spoeddienst.

De behandelend arts heeft de volgende informatie nodig vóór uw komst:

• Welke chocolade (hoe hoger het cacaogehalte, hoe gevaarlijker)
• Hoeveelheid (restanten van chocolade wikkels, snoepzakken)
• Gewicht van de hond

Tekenbeet

Niemand kan de parasiet “teek” vermijden. Teken komen over de hele wereld voor. De bevolkingsomvang varieert per land of regio. In Duitsland bestaan ​​zogenaamde tekenkaarten, die de verspreiding en het risico op infectie aangeven. Als uw hond met zijn voortanden knabbelt tussen zijn tenen, ledematen en tussen de dijen van zijn achterpoten, heeft hij mogelijk een teek ontdekt.

Een tekenbeet wilt u natuurlijk voorkomen door middel van adequate preventie (spray, halsband, spot-on). Deze oplossingen zijn niet 100% succesvol. U moet uw hond na elke wandeling grondig controleren. Bij kortharige en lichtgekleurde honden heb je het voordeel dat je deze spinachtigen over hun vacht ziet kruipen. Verwijder ze voordat ze kunnen bijten. Bij langharige en donkere honden is het iets moeilijker. Onderzoek uw viervoeter grondig. Vooral op het hoofd (neus, oren), de borst, maar ook op de dijen en in de huidplooien. Nadat u de vacht heeft gecontroleerd, kunt u deze lichtjes wrijven met een witte handdoek. Op deze manier kun je parasieten vangen die nog niets hebben gevonden.

Als u een teek vindt die al gebeten heeft, kunt u deze verwijderen met

• Tekenpincet
• pincet
• Vinkje
• Tekenhaak

verwijderen. Gebruik nooit olie of lijm. Deze stoffen activeren de afscheiding van de teek. Plaats het hulpmiddel net boven de huid van de hond, knijp niet in het lichaam van de teek en trek de teek eruit. Draai geen pincetten of tekenverwijderaars rond. Onderzoek vervolgens het gebied grondig om te zien of de hele teek (slurf, kop) is verwijderd. Verwijder voorzichtig eventuele resten met een pincet. Desinfecteer tot slot het gebied met de Silver Aid* en behandel het met de Insect Stick* . Virussen worden niet direct na een tekenbeet overgedragen. De periode tussen de beet en de mogelijke overdracht van ziekteverwekkers bedraagt ​​minimaal 24 uur.

Een bezoek aan de dierenarts is alleen nodig als een huidplek ontstoken is (resten van de teek). Als er na verloop van tijd een ronde, rode vlek ontstaat (vermoeden van de ziekte van Lyme) of als het dier plotseling erg ziek wordt (vermoeden van Barbesiose), moet u ook de hulp van uw dierenarts inroepen. Neem direct contact op met uw verdenking. Zeker in het geval van barbesiose is het belangrijk om snel actie te ondernemen.

Tekst door Balance Cure Tierheilpraxis & Textbroker / Pamina 2
Foto's door Pixabay

Deze tekst bevat affiliate links (*)
Via deze links bevelen wij bepaalde producten aan en kunnen wij een commissie verdienen. De producten zullen niet meer kosten, dat beloven we.

Wilt u regelmatig op de hoogte worden gehouden van nieuwe blogartikelen? Meld u dan hieronder aan voor onze nieuwsbrief!